راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد *** شعری بخوان که با او رطل گران توان زد

حافظ، از افتخارات شعر و ادب و جامعه پارسی و ایرانی است. او ده ها جلد مثنوی و دیوان و قصاید ندارد! او صدها هزار بیت غزل و شعر ندارد! حافظ تنها یک دیوان غزل دارد. غزل هایی زیبا، زمینی و ماندگار!

او رگ خواب ایرانی را خوب می داند. عشق و یار و باده و رند و... . صحبت او از رند خود داستانی است. حافظ نه جامعه شناس و روشنفکر که روایتگر خوب زمان خویش است! در کنار عشق و یار و خمار، او روایتگر دورویی ها، نفاق، کاستی ها و انحرافات جامعه زمان خویش است. به قول یک بزرگ، او نه یک انسان کامل که کاملا انسان است.



به هر روی امروز، حافظ یکی از مفاخر ماست، خیابانها، مکانها، ساختمانها و تالارهایمان به نام اوست، دیوانش از جمله پرفروش ترین کتابها در ایران است، فال حافظ و تفال به دیوان او، هنجاری پذیرفته شده میان ما، اشعارش دل نواز و زیبا و متن زیبای ترانه ها و آهنگ های ماست! حافظ زنده است تا ایرانی زنده است.منبع:وبلاگ خداي من- تصاوير از ايسنا و مهر و ساير وبلاگها